گاهی فکر میکنم شاید تو خوابی، توهمی چیزی هستیم. اون سالی که اینا برجام رو قبول کردن، تو جلسات دانشجویی، اساتیدی میومدن که متن انگلیسیش رو برامون میخوندن، ترجمه و از نظر حقوقی بازش میکردن. حتی توضیح میدادن مثلا چطور میشد امتیازهای کمتری داد و توافق بهتری نوشت و... . همهٔ اتفاقات و تبعات حقوقی مرتبط با این متن ابلهانه همون زمان کاااااملا مشخص بود. یادمه شب بعد از جلسهٔ بررسی متن این توافقنامه، بعضی بچهها از شدت ناراحتی نتونسته بودن راحت بخوابن. همون زمان، منتقدین، جلسات متعددی برای توضیح مفاد این توافق و جزییاتش برگزار کردن و سعی کردن مردم رو آگاه کنن که چه پیامدهایی ممکنه پیش بیاد؛ ولی فقط انگ خوردن و توهین و تهمت شنیدن. گذشت و تو فاصلهٔ اجرایی شدن برجام تا پایان دولت اول آقای روحانی گشایش خاصی پیش نیومد و بدقولی طرف مقابل همون موقع هم معلوم بود. منتها تو انتخابات ۹۶ باز هم مردم به همین تفکر رای دادن و حتی همینالان هم وقتی میخوان موضوع رو برای همدیگه توضیح بدن، بازم همهچی تقصیر نظامه :)
چه میشه کرد؟ مردمی که به پول نفت و رانت و پارتی و سهمیه و پیچوندن کار عادت دادی، چه تصمیم دیگهای ممکنه بگیرن؟ بعد از اینم همینه. محافظهکاری از بالا، خیانت و اهمالکاری در بدنه و خرابکاری از بیرون. یه تلاشی کرد ایرانیجماعت که از زیر یوغ استعمار بیاد بیرون ولی به مصرفگرایی و ادابازی و تنبلی و حماقت تاریخی خودش باخت. فرصت و امکان تغییر؟ حتما هست. ولی خواست و ارادهش؟ فعععععک نکنم :)
خلاصه که، به نظرم تعجب که اصلا نداره، انرژیهاتون رو برای غصه خوردن هم حروم نکنید. اگه دوست دارید برید که خودتون میدونید، ولی اگه میخواید بمونید، کمربندها رو سفت ببندید، برای خیلی چیزها آماده باشید و از مسیر لذت ببرید :)
سلام
باز خوبه اساتید شما سواد و وجدان داشتن و نقد میکردن
اساتید ما یا بیطرف و قائل به بیخودی سیاست بودن، یا علمشو نداشتن یا هم کلا غربگرای واداده