من تقریبا تو همهٔ زندگی آدمبزرگیم اینشکلی بودم که اگر با کسی (مخصوصا تو محیط کار) مشکل داری برو منطقی و آدمیزادی باهاش حرف بزن و مسئله رو بالغانه با هم حل کنید. منتها انگار این قضیه برای اغلب هموطنان گرامی تعریف نشده. ترجیح میدن پیچونده بشن و بازی دربیارن براشون، ولی نظر شفاف و صادقانه رو نشنون. تازه اسم آدمهای اینشکلی رو «باسیاست» (به معنای مثبتش) هم میذارن🤦♀️
واقعا متاسفم اینو میگم ولی اخیرا به جمع آدمهای آبزیرکاه و بپیچون اضافه شدم و جالبه که همه راضیترن انگار:| اعصاب خودم هم آرومتره:|
+ طبیعتا تو یه محدودهای این کار رو انجام میدم و خط قرمز اینه حرام و مفسدهای نباشه توش.
چون که درست تربیت نشدن.
خبر بد اینکه نسل بعدی رو هم درست تربیت نمیکنن.