شبه‌روشنفکر ایرانی از هرجای تاریخ که خوشش میاد عبرت می‌گیره. اگر یه نمه مذهبی باشه، ما باید فقط و فقط از صلح حدیبیه و صلح امام مجتبی علیه‌السلام و «الیوم یوم المرحمه» بعد از فتح مکه درس بگیریم و دیگه خیلی که بهش فشار بیاد و نتونه یه بخش‌هایی از تاریخ رو حذف کنه (کی به کیه) نهایتا از کربلا هم درس تعامل و مذاکره می‌گیره. اگر هم تو تاریخ معاصر دنبال عبرت بگرده فقط و فقط سرنوشت ژاپن و آلمان تو جنگ جهانی دوم جای یادگیری داره و اگر ما به بخش‌های دیگه‌ای از همین تاریخ اسلام یا معاصر استناد کنیم متوهمیم و اینا که نصف تاریخ رو دور می‌ریزن واقع‌بینن :)
+ نظر خیلی نامحبوبی که دارم اینه که حتی همین متن بالا هم نوشتنش زایده. اصلا موضوع نه تاریخه، نه عبرته، نه منطق و استدلال. موضوع فقط اینه تا الان داشتی چطوری یه لقمه نون درمی‌آوردی. فقط کیفیت همین مورد تکلیف همهٔ موارد بعدی رو هم روشن می‌کنه✋
اتفاقا نظرتون این روزها خیلی محبوب شده