ایرانی جماعت چرا تلاش نمی‌کنه کارها رو راحت‌تر کنه برای خودش؟ به جای این که شونصد ساعت تو صف وایستیم یه دستگاه نوبت‌دهی می‌ذاریم بیرون نونوایی که هرکس نوع و تعداد نون‌ها رو سفارش بده، کارت بکشه، رسید بگیره و وقتی آماده شد اعلام بشه. بعدم اون اطراف تا جایی که ممکن بود نیمکت و میز و صندلی می‌چینیم با نوشیدنی‌های ساده از ملت پذیرایی می‌کنیم تا نوبتشون بشه (حالا چون شمایی نوشیدنی هم نمی‌خواد). ساختار تنور رو هم به‌روز‌رسانی می‌کنیم تا زودتر نون آماده بشه و مشتری‌های بیش‌تری داشته باشیم. محیط داخل رو هم برای نونواها بهینه‌سازی می‌کنیم انقدر عرق نریزن و اذیت نشن. با یکم خلاقیت و قر و فر اضافه (مثلا نونوایی‌ای بزنی که همهٔ مدل‌های نون‌های سنتی رو یه‌جا پخت کنه) این مدل رو میشه صادر هم کرد حتی.
سلام
من دیدم از این مدل نونوایی هایی که میگید. یه طرف نون لواش و یه طرف نون سنگک و یه طرف بربری. حتی دستگاه نوبت دهی. فقط اون میز و صندلی بیرونی که فرمودید رو نداشت دیگه
در مورد ساز و کار سنتی نون هم هنوز خیلی ها معتقدن نون سنگک ماشینی به درد نمی خوره و مزه نمیده. گرچه من هیچ وقت تفاوتش رو با غیر ماشینی متوجه نشدم، جز نرم تر بودنش!
یه مدل هم هست که چند تا نونوایی کنار همدیگه قرار می گیرن. این رو هم من دیدم. مثلا ده تا نونوایی کنار هم. این هم خوبه.
نوبت دهی هم یه مقدار داره رایج میشه...
با این همه دو تا مسئله ولی توی چشم من خیلی پررنگه
یکی مسئله نون لواشه! انگار یه سری شهر ها و مناطق خصومت دارن با نون لواش -_- ما پیرمردها که دندون نداریم چی کار باید بکنیم آخه؟! مسلمونی کجا رفته؟!
دوم هم مسئله سر صف وایسادنه -_- یعنی همه برنامه هام رو من جوری تنظیم می کنم که به کمترین حالت صف بخورم! چه نوبت بدن چه ندن، این حالت که وایسم سر صف کلافه م میکنه... هر روز سر صف تکراری، حرف های تکراری، دعواهای تکراری! اذیتم می کنه :/