این چیزی که شما میگید رو من تجربه کردم. بعد از یک هفته خیلی سخت که دو تا اتفاق خیلی تلخ برام رقم خورد ، یه شبی با خدا قهر کردم . صبح از خواب بیدار شدم و بی هیچ مقدمه و برنامه ریزی قبلی بلیط گرفتم و رفتم مشهد :))
:)
یه بار چند سال پیش خواهر کوچیک‌ترم که اون‌موقع نوجوون بود ازم پرسید چرا نماز می‌خونیم؟ و اون لحظه جوابی به ذهنم رسید که بعدتر برای خودم هم خیلی قانع‌کننده بود. بهش (به‌مضمون) گفتم هیچ‌کدوم از واجب‌ها و حرام‌ها تو خلأ تنظیم نشدن. هرکدومشون بهترین و دقیق‌ترین و کم‌هزینه‌ترین جواب برای یه سری نیاز عمیق و بنیادی و واقعی‌ان که اگر به این شکل بهشون جواب ندیم، بعدا باید هزینه‌های خیلی بیش‌تری بدیم تا جوابشون داده بشه. تازه اگر نهایتا جواب بده که معمولا هم نمی‌ده.
من به جز حجاب این مدلی چادرِ سفت و سختم، همه چیز رو ادامه میدم 🤣
یعنی نماز، روزه، حج، مستحبات؛ ادعیه، تعقیبات؛ مجالس روضه و مولودی و زیارت و ... همه حال میدن. الا این یه مورد 😑
از این شاگرداول درس‌خونایی پس :)
وقتی به این فکر می‌کنم که دلم نمی‌خواست چه چیزایی رو ادامه بدم؛ بیشتر میرسم به یک سری چیزها که خیلی مسائل شرعی‌ای نیستند!
برای خودمم جالبه!
:)
حجاب، امری اخلاقی....