خانم و آقای اصطلاحا محترم، در صلح بودن تو با جهان، حاصل فرهیختگی‌ت نیست. از عوارض پخمگی زیادته. مسئله اینه حتی شعور مشاهدهٔ رنج‌ها رو هم نداری، چه برسه به درک و پردازش و خدای‌نکرده تحلیل و کنار اومدن باهاشون. ایرادی هم نداره. منتها سرخوشی ناشی از بلاهتت رو تجویز نکن و خیال نکن اگه کسی مثل تو خجسته نیست یعنی لابد پس هوش هیجانی شخص شخیصت خیلی بالاست.
نهایتا این که سعی کن تا حد امکان کلا خفه شی.
وَلَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ...
آل عمران، ۱۵۹