محیطای کاری چنان با استخدامیای سهمیه‌ای و رانتی و باپارتی‌اومده اشباع شده که تلاش برای ورود شرافتمندانه به این محیطا، حتی اگر با موفقیت همراه باشه، شروع یه دوران زجرآوره. بهتر اینه همینا با هم باشن و از پس هم بربیان.
پ.ن: من اینو بارها تو این وبلاگ نوشتم و جا داره باز هم اشاره کنم. مردم ما تا خرخره تو رانت و پارتی و سهمیه و کم‌فروشی و گرون‌فروشی و درآمدای شبهه‌دار غرق شدن. حرف زدن از حق و باطل با این آدما، خیلی سخت و در اغلب موارد بی‌فایده است.
پ.ن۲: فرمود: «عبادت ده جزء دارد و نه جزء آن کسب روزی حلال است»
عدالت فطرتا برای تمام انسانها مهمه
اما انسانها غالبا بابت تحقق عدالت دغدغه ی جدی ندارن...
شما علتش رو میدونید؟