از من اگر بپرسید می‌گویم این تقلیل مقام حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام) است که بگوییم بین نوشیدن آب برای رفع تشنگی و ننوشیدن آن به خاطر تشنگی امامشان تردید کردند. تردید بود؛ البته کوتاه و گذرا، اما بین نوشیدن آب برای آن که حضرت احتمال می‌دادند با عطشی که در وجودشان هست، نمی‌توانند امر امامشان را به اتمام برسانند، با ننوشیدن آب به جهت این که این احتمال، یقین نبود.
+ ببینید، اصل دلیل ننوشیدن آب، تشنگی امام و اهل حرم است، اما به اعتقاد من دلیل آن لحظهٔ گذرای تردید برای نوشیدن، شخصی نیست.
+ آن آب اگر نوشیده هم می‌شد، فقط به‌قدری بود که ماموریت با موفقیت به اتمام برسد. که البته، در هر صورت نمی‌رسید...
آفرین
کلا برخی سعی می‌کنند مسأله امام حسین رو شخصی کنند و جای وظیفه الهی، مسأله رو به سمت ترحم و مسائل لاتی! سوق بدهند.
درباره حر هم می‌گویند که ادب کرد و به مادر امام حسین چیزی نگفت و باعث هدایتش شد، شنیدم اصلا قضیه کلا غلطه و چیزی که امام گفته یک ضرب المثل شایع عربی بوده