پ.ن:
۱: البته من سنم به رای دادن به آقای احمدینژاد قد نمیده و ایشون از سال ۸۸ دیگه چهرهٔ محبوبی نیستن برای من، منتها حسرت تبریک گفتن رقبای اصلاحطلب به رییسجمهور منتخب، دوازده سال بود رو دلم مونده بود.
۲: تبریک زودهنگام رقبا قبل از اعلام نتایج رسمی، کار درستی نبود.
۳: دومین باره کسی که بهش رای دادم انتخاب شده و اولین باره این اتفاق در حد ریاستجمهوری افتاده.
۴: آرای باطله دوم شدن. امیدوارم پیام این اتفاق، اونجاهایی که باید، دریافت بشه.
۵: خوشحالم و نگران. خوشحالی بابت آمار مشارکت (نه که کافی باشه ولی با توجه به جمیع مسائل و تبلیغات منفی، بازم خوبه انصافا) و رای بالای رییسجمهور منتخب و نگرانی بابت مسیر سختی که روبهروی دولته. انشاءالله که قبل از هر چیز شاهد ترمیم شکافهای اجتماعی ایجادشده باشیم که قطعا بدون توجه به همهٔ اقشار جامعه و دیدن دغدغههاشون ممکن نیست.
۶: امروز حتی آقای روحانی هم به نظرم آدم خوب و فرهیختهای میآد :)
۷: دعا کنیم برای ایرانمون :)
بعدنوشت: از اتاق فرمان اشاره کردن دوسوم قوای مملکت که یکی دوسالی هست دست مشهدیهاست. که خب، راست میگن😅
سلام
خیلی خوشحالم. تبرررررریک
به نظرم قومیتیاش نکنیم، بهتره.😊