تلاجن

تو را من چشم در راهم...

حتی ناامیدی هم به الگوی بومی نیاز دارد

يكشنبه, ۲۵ آبان ۱۳۹۹، ۱۰:۲۳ ق.ظ
نویسنده : مهتاب

تصور کنید ایران از سیاست‌های منطقه‌ای و جهانی ضدامپریالیستی‌اش دست بردارد (سیاست‌های داخلی و مسائلی مثل حقوق بشر و حجاب و این‌ها کلا مهم نیستند در این فرض) در این صورت همین شبکه‌هایی (تلویزیون، توییتر، اینستاگرام و...) که شب و روز به شکل‌های مختلف ناامیدی از کشور و مسئولین را تبلیغ می‌کنند، طوری طرفدار جمهوری اسلامی شوند و طوری برایش تبلیغ و از آن تعریف و تمجید کنند که بیا و ببین. 


آن‌وقت یکهو می‌بینی خیلی از همین‌هایی که الان این‌طور از متولد شدن در ایران آه و ناله می‌کنند و به هر بهانه‌ای توی سر مملکت می‌زنند، چطور «خوشحال و شاد و خندان» خواهند شد.


صرفا خواستم عرض کنم میزان امید و ناامیدی‌تان را نسبت به وطن به افق این شبکه‌ها تنظیم نکنید. اگر هم بناست بروید یا بمانید، تلاش کنید، یا صرفا و فقط انتقاد کنید، مبناهای خودتان را داشته باشید. همین.

سلام

به شرطی که مسئولین محترم هم با حماقت هاشون پدر مردم رو در نیارن و نا امیدی رو تزریق نکنن!

سلام
اینم دقیقا مسئله‌ایه که باید حل کنیم :) چه تربیت مسئولین، چه نحوهٔ انتخابشون و چه نحوهٔ نظارت روی عملکردشون، مسائل ما هستن :)

من بیشتر فکر میکنم این امید یا ناامیدی تابع شرایط افتضاج اقتصادی کشور و فساد و سرکوب مردم باشه. چه اینکه این شبکه‌ها سالهاست که دارن فعالیت میکنن اما وضعیت هیچوقت اینطور نبوده.

من کاری به امید و ناامیدی مردم ندارم تو این پست؛ اون بحث جدایی می‌طلبه. حرف من اینه منبع و منشأ این ناامیدی نباید این شبکه‌ها باشن. ناامیدی واقعی ناشی از شرایط ممکنه به تلاش منجر بشه، اما جنس ناامیدی حاصل از این بازی‌های رسانه‌ای، یه شکنجهٔ روحیه صرفا. احساس غلطی که منجر به اقدامات غلط می‌شه.

نوشته‌اید:

آن‌وقت یکهو می‌بینی خیلی از همین‌هایی که الان این‌طور از متولد شدن در ایران آه و ناله می‌کنند و به هر بهانه‌ای توی سر مملکت می‌زنند، چطور «خوشحال و شاد و خندان» خواهند شد

 

این نشون میده که شما تصور میکنید که منشأ «خیلی» از این نا‌امیدی رسانه‌های خارجی هستند در حالیکه من تصور میکنم با ثابت ماندن شرایط اقتصادی و صرفاً تغییر در سیاست‌های خارجی و پروپاگاندای رسانه‌های خارجی، «تنها اندکی» از مردم آنطور که گفتید خوشحال و خندان خواهند شد.

آها بله، من نقش این رسانه‌ها رو خیلی پررنگ می‌دونم. تصور خیلی از مردم ما حتی از همون مشکلات هم ایراد داره. یعنی همون مشکل رو اگر برن تو یه کشور دیگه‌ای ببینن، به نظرشون عادیه و پیش میاد، ولی این‌جا شرطی شدن هر مسئله‌ای رو به شکل «وای ببین ما چقدر بدبختیم و از ما بدبخت‌تر دیگه وجود نداره و این‌جا ایرانه و ...» تحلیل کنن. برای همین عرض کردم حتی ناامیدی اگه از مسیر درستی باشه، محتمله به تلاش ختم بشه.

و الا اتفاقا اون قشری که بیش‌تر از همه احساس بدبختی می‌کنه و غر می‌زنه، قشر متوسطه که اتفاقا جمهوری اسلامی خیلی تقویتش کرد تو این سال‌ها.

این یادداشت شما عالی بود و حکیمانه

الحمدلله.
ممنون از لطفتون :)
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی