تلاجن

تو را من چشم در راهم...

در یک قاب

جمعه, ۸ آذر ۱۳۹۸، ۰۸:۰۸ ق.ظ
نویسنده : مهتاب

خلاصهٔ خوبی است؛

تربت، ذکر، کتاب، فیروزه‌ای، انار و آن یکی انار شکسته...

سلام

رنگ فیروزه ای خیلی آرامش بخشی خصوصا همراه با اینایی که عکسشو گذاشتید

شکستگی انار رو جبران میکنه

قالبتون خیلی بهتر شد نسبت به قبل

نمیدونستم بلاگر قدیمی هستید

موفق باشید

سلام
فیروزه‌ای که فوق‌العاده است. نعنایی و آبی دریایی هم خوبن. همین حس آرامش رو اونام دارن.

یعنی انقدی که آقایون درگیر قالب وبلاگن، اگه مطالب براشون مهم بود الان فضای وبلاگ چندین درجه فرهیخته‌تر می‌شد :))

ممنونم. همچنین.

شما نمیدونستید آقایون بصری هستن؟ یعنی عقلشون به چشمشونه؟ خانوم ها سمعی هستند!! من موندم تو بیان که سمعی نمیشه کار کرد شما خانوما چکار می کنید؟:)

چرا می‌دونستم ولی نمی‌دونستم در در حد قالب وبلاگ و اونم تا این حد پیگیر، کاربرد داره:) من خودم خانم هستم ولی از جهت تیپای شخصیتی چهارگانه (بصری، سمعی، لمسی، جنبشی) بصری‌ام و ظاهر وبلاگ واسه خودمم مهمه ولی نه دیگه در حدی که آقایون پیگیرن.

ما خوبیم! این‌جا علاقه به نوشتن می‌خواد و این میل و علاقه، از همهٔ این تفاوتا عبور می‌کنه :)

شما نمیدونید قالب چقدر مهمه؟ خانم بصری دیگه ندیده بودیم که دیدیم..پس چرا قبلا میومدیم تو وبلاگتون انگار که وارد فضای زیر آب مثل آکواریوم شدیم و پر از جلبک و گیاهان دریایی بود؟

 

به امید خدا که عبور میکنه:)

اون تقسیم‌بندی چهارگانه فارغ از جنسیته. می‌تونید خودتون در موردش مطالعه بفرمایید.

به این دلیل ساده که اون قالب قبلی رو دوست داشتم. می‌دونستم خوندن توش کمی سخته و بارها هم رفتم دنبال قالب‌های مختلف، ولی هیچ‌کدوم به دلم ننشستن و بین «به دل نشستن» و «راحت خونده شدن»، اولی واسه من مهم‌تره.
بعدم اون قبلا که شما می‌فرمایید، مال پارساله. از اول امسال، قالب من اینه.
[و توصیفاتتون در مورد قالب قبلی من کمابیش برخورنده بود]

«به امید خدا که عبور می‌کنه» یعنی چی؟
یعنی
ان‌شاءالله که عبور می‌کنه
یا
خدا رو شکر که عبور می‌کنه
؟

بیشتر جمله د.انوشه تو ذهنم بود که اینطور تقسیم بندی میکرد...اگر فارغ از جنسیت باشه که فکر میکنم همیطور باشه آزادی عملی برای تطبیق این فرضیه با آدمها وجود داره..

 

 

قصد تخریب قالب قبلی تونو نداشتم....بیشتر مزاح بود...ولی خب من هر کاری کردم نتونستم کامنت بذارم...که الان متوجه شدم تقریبا از قصد خواستید کسی کامنت نذاره

کامنت های بی هدف و هر کدام به وری از دری سخنی مثل همین کامنتهای من بیشتر وقت آدمو تلف میکنن تا چیزی به آدم اضافه کنن

ولی مهمترین نکته قالب همینیه که میگید..مهم اینه به دل خود آدم بشینیه

خود من خیلی وسواس دارم رو قالبم....به عنوان یه سرگرمی همیشه با قالبم ورد میرم و چون یکم برنامه نویسی هم داره برام جذابه...البته css نویسی که بیشتر دست گرمیه

 

در برخی موارد دیده شده که اون میل و علاقه از بین تفاوتها عبور نکرده:)

بله. اون صحبت دکتر انوشه رو دیدم. اون سرجاش، ولی این تقسیم‌بندی رو هم داریم. می‌تونم ارجاعتون بدم به دورهٔ «ازدواج موفق» دکتر شاهین فرهنگ که من خیلی چیزا ازشون یاد گرفتم.

نه من از نظرات استقبال می‌کنم. به هر شکلی که باشن. من حتی نظرسنجی موافق/مخالف رو هم همیشه (به جز بعضی پستا) فعال می‌ذارم تو وبلاگم و ارسال نظر ناشناس و... کلا دوست دارم مخاطب با هر سلیقه‌ای و در هر حدی که براش مقدوره مشارکت کنه و در مورد نظرات شما هم این حسی که فرمودید رو ندارم واقعا.

کلا همینه. قالب برای آقایون (عمدتا و تا اون‌جا که من دیدم) همین سرگرمی که شما گفتید محسوب می‌شه و براشون مهمه که حتما خیلی کاربردی باشه و واضح و واکنش‌گرا و...
من شخصا نگاهم یه طور دیگه‌ایه. مثلا واکنش‌گر بودن رو دوست ندارم چون عکس این گلای کاغذی می‌ره اون ته، پیوندها و پیوندهای روزانه کم‌تر دیده می‌شن و من دلم می‌خواد خواننده همهٔ اینا رو با هم ببینه.

بله خب پیش میاد. برای هر دو جنس و هرکدوم به شکل خاص خودش :)

چرا آقایون رو جمع می بندین؟

فقط ایشون هستن@

فقط ایشون و یه آقای دیگه‌ای که قبلا مدت‌ها دغدغه‌شون این بود چرا من قالب وبلاگم رو عوض نمی‌کنم😏

+مشاهدات من نشون می‌ده کلا قالب واسه آقایون مسئلهٔ مهم‌تریه تا خانوما.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی