نسخهٔ جدید تلگرام بازم این طوری شده که اگه کسی شماره‌ت رو داشته باشه، شمارهٔ اونم برات میاره، بعد از اون‌جا که آدما خیلی قابل پیش‌بینی‌ان، شناسهٔ تلگرام یکی از همکلاسی‌های دبیرستان و دوست قدیمیم که هفت هشت سالی هست کلا همو ندیدیم و هیچ خبری از هم نداریم رو حدس زدم و وارد کردم و حالا این که عکس خودش رو پروفایل بود و حدسم درست بود هیچی (البته حدس سوم چهارم :دی)، شمارش رو واسم آورد! که یعنی هنوز شمارهٔ منو نگه داشته.
با این که کاملا محتمله یادش رفته باشه حذفش کنه یا مثلا از اینایی باشه که (برعکس من) همهٔ شماره‌ها رو تا ابد نگه می‌دارن، ولی نمی‌تونم انکار کنم که اون ته ته قلبم خوشحال شدم. انگار که مثلا با وجود قطع کامل ارتباطمون به یادمه هنوز، براش مهمم و الخ.
حقیقتا با این غلظت بالای نیاز به توجه و محبت چی می‌شه گفت غیر «خلق الانسان ضعیفا» ؟
+ در مورد عنوان: خودم یه وقتایی خیلی عصبانی می‌شدم حتی از استفادهٔ طنز کلماتی که نشونهٔ توهین به یه جنس باشه، ولی انقدر فمنیستا شور همه چی رو درآوردن که گاهی می‌گم فقط واسه شبیهشون نبودن خوبه استفاده کنم و بخندم:)
Maryam mariyana |
۱۲ خرداد ۹۸ ساعت ۱۲:۰۳
