تلاجن

تو را من چشم در راهم...

شما هم دلتون می‌خواد از اینا؟

شنبه, ۸ دی ۱۳۹۷، ۰۳:۵۰ ب.ظ
نویسنده : مهتاب

یه فهرست کوتاه دارم از وبلاگ‌نویس‌هایی که قبل از مرگ دوست دارم از نزدیک ببینم. مثلا قرار بذارم یه روز با همشون از صبح بریم کوه یا کافه و سینما و پارک و آخرشم جهت حسن ختام مزار شهدا یا مثلا پنج‌شنبه‌روزی قرار بذاریم تهش بریم دعای کمیل یا جمکران حتی.

یه ارتباطات مجازی‌ای هست دلم می‌خواد واقعی شن. حیفه یه سری آدما رو فقط تو مجازی بشناسی...
 
+بذارید اعتراف کنم هیچ امیدی ندارم واقعا محقق بشه این آرزو:(
من دوست دارم همه رو بیینم جز چند نفر. اون چند نفر دلم میخواد همیشه توی ذهنم بمونن. :)
من فک کنم دقیقا همون چند نفری که تو می‌خوای تو موزه ذهنیت نگه داری دوست دارم از نزدیک ببینم:)
بقیه بمونن در حد همون ارتباط مجازی:)
حالا الان یعنی همشون مذهبی‌ان؟
عاقا! یه دعای کمیل که دیگه اعتقادات مذهبی نمی‌خواد! فک کن یه متن کهن عاشقانه است در مورد خدا!
اصن شما بشین تو حیاط جمکران «چنین گفت نیچه» بخون! خوبه؟ :دی
نمی‌دونم چرا هیچوقت تو این یازده سال همچین آرزویی نکردم...
عجب!
ما با بلاگر قدیمیا، کسایی که الان هیچ کدومشون دیگه وبلاگ نویس نیستن قرار گذاشتیم، رفتیم گلزار شهدا. یکی از بچه ها هم از قم اومد.
حوالی سه چهار سال پیش. ولی بعدش دیگه جور نشد :( 
.
.
ولی یکی از دوستامو از این دنیای مجازی دارم. فکر کنم ۹ سال رفاقت. می‌بینمش زیاد ... وبلاگ نویسی رو میتونم بگم از اون یاد گرفتم.
خوبه باز حداقل یه بار تجربه کردیش:)
سلام
من هم بسی دوست دارم بعضی ارتباطاتم رو بیشتر کنم
واقعا حیفه در همین حد بمونه...
البته واقعی کردم بعضی ها رو:)

بعضیا از تصورت بهترن
معمولا برای من این مدلی بوده تا برعکسش...
سلام:)

کاش بشه واقعا. ارتباط مجازی مثل یه تصویر محو مبهم از آدماست، بعضی آدما انقدر همین تصویر مبهمشونم جذابه، آدم دلش می‌خواد حتما شفافش رو هم ببینه:)
من دوست ندارم با همه‌شون با هم جمع بشم! ولی ارتباطات دو دویی و گفتگوهای دوطرفه رو میپسندم!
توی چنین جمعی خیلی از افراد گم میشن! دیده نمیشن! و اصلا چه فایده داره؟ خیلیا خجالت میکشن. توی جمع بودن رو ممکنه دوست نداشته باشن (شاید خیلی از وبلاگنویسا این روحیات رو داشته باشن). ولی تو یه ارتباط دونفره میشه بهتر آشنا شد، حرف زد. اصلا جمع شدن‌های چندنفره برای کسانی مفیده که همدیگه رو از قبل میشناسن و میدونن وارد چه جمعی دارن میشن و در واقع خودشون انتخاب میکنن که وارد بشن و میدونن چه اتفاقی قراره اونجا بیافته و الخ. و از این دست حرفها که کم هم نمیشه گفت.
خب مسئله اینه که این فهرست اولا خیلی کوتاه و کمه (و اصولا تعداد در حدی نیست که قرار باشه کسی از اصطلاحا توی جمع بودن مضطرب شه) و ثانیا مختلطه. قرار دو نفره تو این شرایط ممکن نیست، در واقع یه سری حواشی پیدا می‌کنه که اصل موضوع می‌ره زیر سوال.
من باز هم فقط دو به دو رو ترجیح میدم. حداقل برای ابتدای چنین فرایندی. بعد ممکنه 3تا بشه یا 4تا یا یه‌خورده بیشتر. هرچی هم فکر میکنم هرچی بیشتر میشه بدتر میشه! اصلا جمع بزرگ فقط به درد خوش گذرونی میخوره! یک ارتباط منطقی به نظرم فقط 2تایی یا 3تایی شکل میگیره. دیگه خونه‌ی پر پرش 5تا اونم در مراحل آخرش و بعد از ارتباطات دو به دو!
من برعکس فکر می‌کنم یه جمع پنج‌شیش نفره برای شروع خوبه. بعد اگر دلایل خاصی وجود داشت می‌شه به گروه‌های دو نفره یا سه نفره فکر کرد.
قرار دو نفره یه اقدام خیلی اختصاصیه. تو شروع تبدیل یه ارتباط مجازی به حقیقی، اصلا مناسب نیست. قدم به قدم باید رفت جلو.
بهرحال هرکسی نظری داره و نظر مدعو مهمه توی این قضیه. بستگی به اون کسانی داره که میخواید دعوتشون کنید. اگه اونا هم با شما هم‌نظر باشن چرا که نه؟
بله خب. بستگی داره به نظرات مدعوین. به هرحال امیدوارم بتونم برای یک بار هم که شده انجام بدم این کارو.
فکر جالبیه!
به نظرم تحقق این آرزو دست خودتونه!
ازشون دعوت کنید. شاید قبول کنند...
خیلی بعید می‌دونم بشه. یه اسامی‌ای تو فهرست هستن که من نظر هم با احتیاط می‌ذارم براشون دیگه چه برسه به همچین برنامه‌ای :دی
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی