امام علی علیه السلام:
وَ اطْلُبُوا الرِّزْقَ فِیمَا بَیْنَ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَى طُلُوعِ الشَّمْسِ فَإِنَّهُ أَسْرَعُ فِی طَلَبِ الرِّزْقِ مِنَ الضَّرْبِ فِی الْأَرْضِ وَ هِیَ السَّاعَةُ الَّتِی یَقْسِمُ اللَّهُ فِیهَا الرِّزْقَ بَیْنَ عِبَادِهِ.
در فاصله بین الطلوعین (اذان صبح تا طلوع آفتاب) روزى را از خدا بخواهید که طلب روزى در آن زمان، از سفر کردن در روى زمین (برای جلب روزی) مؤثرتر است و آن همان ساعتى است که خداوند در آن ساعت روزى را میان بندگانش تقسیم می‌کند.
بحارالانوار جلد 10 صفحه 90
+«ضرب فی‌الارض» را می‌توان به صورت کنایی، تلاش و هروله زیاد هم دانست.
+ان‌شالله نیاز به این توضیح نیست که «روزی»، صرفا شامل دریافت‌های مادی نمی‌شود.
+اینجا باشد تا وقتی خوبِ خوب یاد بگیرمش...
