تلاجن

...فردا از آن ماست...

۳ مطلب در آبان ۱۴۰۴ ثبت شده است.

تا کجا می‌شه مودب موند؟!

چهارشنبه, ۲۹ آبان ۱۴۰۴، ۰۸:۰۶ ب.ظ
نویسنده : مهتاب
جامعه عوض شده. مناسبات سنتی تغییر کرده. جایگاه زن و مرد و نقش‌هاشون دیگه مثل قبل نیست. ولی قانون‌نویس‌ها انگار صرفا مشکلات آقایون رو می‌بینن. یا حداقل این حسیه که ایجاد و منتقل می‌شه. مردها که قرن‌هاست خودشون رو نماد عقل و عقلانیت می‌دونن انقدر موقع ازدواج درگیر هورمون‌هاشون هستن که تعهدات خارج از توانشون می‌پذیرن؛ بعد قانون‌گذار میاد به این بی‌عقلی مهر تایید می‌زنه و می‌گه «خب طبیعیه به عنوان مرد نتونی اون‌موقع درست تصمیم بگیری، ولی من پشتتم.». ایراد داره؟ به‌خودی‌خودش نه. شما اگر بایگانی این وبلاگ رو ببینید قبلا مفصل توضیح دادم که من مخالف پشتوانه دیدن مهریه‌ام و به نظرم جدای شرایط اقتصادی جامعه، این اصلا با روح حاکم بر این قانون جور درنمی‌آد. منتها ایراد کجا پیدا می‌شه؟ اون‌جا که تو از حداکثر انعطاف ممکن در قوانین سنتی برای راحتی آقایون استفاده می‌کنی، اما همین‌ کار رو برای خانم‌ها انجام نمی‌دی. تو که داری از سنت کوتاه میای، دیگه چرا این‌شکلی و نصفه‌نیمه؟ هنوز انقدر جرئت نداری حتی فعالیت ساده‌ای مثل موتورسواری رو برای خانم‌ها قانونی کنی، اون‌وقت دست می‌ذاری رو تنها اهرم و ابزاری که تو زندگی سنتی داشتن؟ خب اگه قراره مدرن شیم چرا کج و کوله؟ اگه فکر می‌کنید برای ساختن «جامعهٔ اسلامی»! تا این حد می‌شه از قوانین اسلام کوتاه اومد، پس چرا تو بخش خانوما کوتاه نمیاید؟ اگه بعضی زن‌ها از قانون مهریه سوءاستفاده می‌کنن، بعضی مردا هم از حق طلاق و حضانت و خروج از کشور و تحصیل و تعیین محل سکونت‌ و چندهمسری سوءاستفاده می‌کنن. چرا پس عکسش رو نمی‌بینید؟ چرا ما رو سر کار می‌ذارید آقایون؟ چطور می‌تونید همهٔ حقوق مدرن و سنتی رو همزمان از زن بگیرید و همهٔ تکالیف مدرن و سنتی رو همزمان ازش بخواید؟ چطور واقعا انقدر نفهم و عقب‌مونده‌اید که همچنان از حجاب حرف می‌زنید وقتی اون کانسپت رو هوا کردید رفته؟ چتونه واقعا؟ این شترگاوپلنگ چیه ساختید؟ کی تموم می‌شید عوضیا؟


+ خیلی ممنون بابت دعاهاتون. واقعا مفید و موثر بود🌸

نظر خیلی نامحبوب ۱۱

جمعه, ۱۰ آبان ۱۴۰۴، ۰۹:۳۳ ب.ظ
نویسنده : مهتاب
به نظرم میاد برای ازدواج باید دنبال هم‌خونه بود در اصل. این فاز «همسفر تا بهشت» که دوستان برداشتن خیلی کار رو سخت می‌کنه و توقعات رو بیخودی بالا می‌بره. یعنی اگر برگردی و خیلی بنیادی بهش نگاه کنی می‌بینی آدمی‌زاد به طور کلی برای تنها زندگی کردن خلق نشده. از طرفی برای همراه و همخونه داشتن، انتخاب فردی از جنس مخالف موضوع رو جالب‌تر و کامل‌تر می‌کنه. حالا فرض کنیم قراره یه همخونهٔ دائمی داشته باشی، طبیعتا بررسی و مشاوره و اینا لازم داره ولی نهایتا یه همراه موقته که البته از همهٔ آدمای دیگه قراره بهت نزدیک‌تر باشه. این ایده احتمالا کمک کنه آدما با خیلی چیزا تو زندگی مشترک کنار بیان که توی اون مدل «همسفر بهشتی» و فلان و اینا سخته کنار اومدنش.
و نهایتا این‌که، لازمه بدونیم و یادآوری کنیم که انسان در ذات خودش تنهاست و مطلقا هیچ انسان دیگه‌ای نمی‌تونه همهٔ همهٔ تنهایی ما رو پر کنه. هرچقدر هم خوب و فهمیده و همراه باشه.

+ این رو هم طبیعتا باید پذیرفت که همهٔ آدما همخونهٔ مناسب پیدا نمی‌کنن. ولی حتی پذیرش همینم تو فرضیهٔ همخونه بودن راحت‌تره. فلذا.

نظر خیلی نامحبوب ۱۰

جمعه, ۳ آبان ۱۴۰۴، ۰۲:۱۵ ب.ظ
نویسنده : مهتاب
در حوزهٔ مسائل اخلاقی، وضعیت فعلی که در آن قوانین وجود دارند و ندارند، بهترین راهبرد است. یک‌طور قانون‌مندی همراه با تغافل که جای کار دارد، ولی کلیت مسئله پدیدهٔ جالب و قابل‌بحث و پژوهشی است. مقایسهٔ مداوم وضع فعلی با قانون‌مندی خیلی سفت و سخت فلان ممکلت، نادیده گرفتن شرایط ویژه و قوانین ویژهٔ ماست. این وضعیت قابلیت دارد به عنوان یک مدل، تفسیر و عرضه شود.