اگر نگویم همه، اکثریت قریب به اتفاق کسانی که با حملهٔ فلسطینی‌ها به اسرائیل مخالفند، از واکنش رژیم صهیونیستی می‌ترسند. ترسی که البته با توجه به سابقهٔ جنایات هولناک رژیم، منطقی است. و دقیقا همین منطق است که درستی این روش را اثبات می‌کند. یعنی اگر رویکرد مسلحانهٔ فعلی بتواند با تداوم صحیح، این ترس را به طرف مقابل برگرداند، بخش مهمی از مسیر، طی شده است.
پ.ن: همان‌طور که فعالان این حوزه قبلا توضیح داده‌اند، در مورد اسرائیل مفهوم «شهروند غیرنظامی» عملا بی‌معناست. گرچه که معتقدم کودکان را باید در حملات عمدی استثنا کرد.
پ.ن۲: همهٔ انواع راه‌حل‌های اصطلاحا صلح‌آمیز قبلا در این تاریخ پرفراز‌و‌نشیب امتحان شده و البته شکست خورده‌اند. خودمان را گول نزنیم.
پ.ن۳: درست است که حکومت‌های عرب سال‌هاست موضوع را رها کرده‌اند؛ ولی نباید فراموش کرد برخورد اولیه‌شان با مسئله این نبود. اما شکست‌های جدی و سهمگین آن‌ها را متقاعد کرد بهتر است موضوع را بیش از این جدی نگیرند. غرض این که اگر رویکرد گروه‌های مقاومت بتواند این ذهنیت را تغییر دهد، حتی احتمال همراهی حکومت‌ها هم بعضا محتمل است.
پ.ن۴: برای پیروزی طوفان مظلومین و البته تداوم صحیح آن دعا کنیم. حتی انتقام مسلحانه هم در مکتب ما اصول خودش را دارد و عنایت و کمک خداوند منوط به رعایت این اصول است.
