تجربهٔ من از کار کردن در دو بیمارستان دولتی مختلف در دو شهر متفاوت:
ساختارها و سخت‌افزارها اجازهٔ خیلی از تغییرات را به کاربران می‌دهند و بسیاری از اشکالات، ناشی از افراد، نرم‌افزار‌ها و نخواستن و ندانستن آن‌ها است.
قابل‌تعمیم است؟ به اعتقاد من بله.
راه‌حل؟ برای آموزش و پرورش خرج کنیم، برای آموزش و پرورش وقت بگذاریم، آموزش و پرورش را همگانی و عادلانه کنیم. هر یک ریالی که در این مسیر به‌درستی خرج شود، چندین برابر در آینده سود می‌رساند.
راه‌حل؟ نظارت مردمی و امتیازدهی آنان به خدمات، مبنا قرار گرفتن این امتیازات در ارتقای شغلی کارمندان.
+ منظور از آموزش و پرورش، صرفا این وزارتخانه نیست.
بنظرت اگه قبلی ها برای آموزش و پرورش وقت میزاشتن خودت چی میشدی که الان نشدی؟