هزار راه نرفته

یه مطلبی رو اخیرا دیدم یکی دو جا با این مضمون که «اگه آقای رییسی نتونه دیگه هیچ‌کس نمی‌تونه»؛ حالا نمی‌دونم نیت نویسنده یا منظورش از تونستن و نتونستن دقیقا چیه؛ منتها از هر زاویه‌ای نگاه می‌کنم حرف پرتی به نظرم میاد. ببینید، پروردگار عالم استعدادهای مختلفی رو که برای حل مشکلات هر جامعه‌ای نیازه، تو وجود بچه‌هایی که تو اون جامعه به دنیا میان قرار می‌ده و این وظیفهٔ نظام‌های آموزشی و بعد هم اداری جامعه است که بتونن این استعدادها رو پیدا کنن، پرورش بدن و نهایتا به سمت جایگاه درستشون هدایت کنن. در باب میزان عدالت و کیفیت آموزشی و شایسته‌سالاری و ترکیبات رویایی‌ای از این دست که لازم نیست چیزی بگم مسلما؛ چون همه‌مون می‌دونیم ایرادات زیادی به همهٔ این‌ها وارده، فلذا، گرچه آقای رییسی در انتخاباتی که گذشت، بین گزینه‌هایی که با عبور از فیلتر‌های بعضا نادرست، بالاخره تونستن خودشون رو در معرض انتخاب قرار بدن، بهترین گزینه بودن (به نظر من)، اما مطلقا مفهومش این نیست ایشون بهترین گزینه برای ریاست‌جمهوری در این مقطع زمانی هم هستن. چه بسا رییس‌جمهور مناسب برای ما الان گوشهٔ یه اداره یا وزارتخونه به خاطر نداشتن روابط موردنیاز یا وجههٔ شورای‌نگهبان‌پسند، در حال انجام وظایف عادی‌ش باشه و چه بسا که به خاطر انجام صادقانهٔ وظایفش مورد بی‌مهری و توبیخ هم قرار گرفته باشه. بنابراین اولا که من شخصا انتظار هیچ معجزه‌ای ندارم طی سال‌های آتی و ثانیا موفق نشدن آقای رییسی مفهومش بن‌بست ما ایرانی‌ها در حکومت‌داری نیست. برنامه‌ریزی برای داشتن گزینه‌های مناسب تصدی جایگاه‌های مختلف، حداقل از دورهٔ مهدکودک باید شروع بشه، تازه اگر دوران قبل از تولد یا سال‌های ابتدایی زندگی رو کلا در نظر نگیریم.

خلاصه که، راه‌های نرفته خیلی زیاده. جوگیر نشیم لطفا.

پ.ن: من معتقد نیستم اصلا شایسته‌سالاری نداریم و همهٔ اونایی که دارن صادقانه کار می‌کنن توبیخ می‌شن یا هیچ آدمی سر جای درستش نیست و... . فقط عرضم اینه کاملا محتمله افراد زیادی سر جاشون نباشن یا به خاطر خدمت صادقانه نادیده گرفته بشن و الخ. (که همینم همه‌جای دنیا هست، فقط شدت و ضعف داره)

۱۳ شهریور ۰۰ ، ۱۷:۴۶

مهرداد ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏

به نظرم یک نظام اسلامی مبتنی بر عدالت علوی(حداقل در حد شعار) دیگه نمی‌تونه و نباید بیشتر ازاین یه بام و دو هوا بازی کنه.این سال‌های آتی نه فقط آخرین فرصت برای رییس جمهور هست بلکه آخرین فرصت برای نظام اسلامی هست.

رانت (بورس)

رشوه(رییس کل بانک مرکزی سابق ، فریدون ، طبری و ...)

فامیل‌بازی(فریدون ، هاشمی ها)

ریا(خاوری نمایندگان فاسدو...)

دروغ (مستعان، نه شرقی نه غربی....)

ظلم(اوین)

هریک از این عوامل خانمان‌بانداز برای به فساد کشیدن یه جامعه یا نظام یا حکومت کافی هست. که به شدت هر چه تمام نظام ما در حال حاضر در این فساد‌ها غوطه‌ور شده.اگه حل نشن حکومت زیر سواله رییس جمهور که فقط یک مهره است. :)

پاسخ:

عدالت علوی هدفه، نه وضع فعلی و اون‌قدر هم هدف بزرگی هست که به این سادگی و زودی قابل‌تحقق نباشه.

ای بابا! ما رو دور نندازید آقای مهرداد :) این چیزا که می‌فرمایید تو همهٔ حکومت‌های دنیا کم‌تر یا بیش‌تر هست، اون‌جایی هم که کم‌تره، به این دلیله که براش زحمت کشیدن. ضمن این که «اگه نظام اسلامی بره همه‌چی درست می‌شه» لایک‌خورش بالاست، ولی به نظر من سطحی‌ترین تحلیل از شرایط موجوده. تو دورهٔ معاصر، اون دورانی که نظام اسلامی نبوده کجای دنیا بودیم ما؟ کجای علم و اقتصاد و هنر و نفوذ بین‌المللی بودیم؟

۱۳ شهریور ۰۰ ، ۲۳:۵۸

آره هدف هست و معمولا به سمت هدف می‌رن نه خلاف جهتش.

نمی‌دونم چرا فکر می‌کنید مطلوب ما سایر حکومت های دنیاس. ما هم نظام اسلامی می‌خوایم ولی با نتایج محسوس نه کاملا برعکس!!!!

شما هم دقیقا عین همون بالایی‌ها فکر می‌کنید. کی گفته نظام اسلامی بره همه چی درست می‌شه؟تا آدم حرفی می‌زنه سریع انگ بارش می‌کنین. :)

همه اینها که فرمودین بذارین کنار اینا رو من نمی خوام .اگه این نظام فقط مسولینش دزدی نکن برا من کافیه. :)

اگه نظام اسلامی اینه اتفاقا داره برعکس عمل می‌کنه جز بعضی وقت ها و البته این چند سالی که قراره آقای رییسی کاری بکنه(که نمی‌شه نتیجه‌گیری کردفعلا).

وقتی فلان آقازاده به خاطر وجود همین نظام داره مفت می‌چره و جالبه همه هم می‌دونن که داره مفت می‌چره و کاری نمی‌کنن و فقط خواستار حمایت ما هستن حس تحمیق به آدم دست می‌ده.

یاده چند سال پیش چند تا جوون که فکر کنم یکی دو تاشون زیر 18 سال بودن رو به خاطر زور گیری گرفتن و چن سال بعد اعدام .به نظر شما مفسده اینا بیشتر بود یا پسر هاشمی که 20 میلیون یورو رشوه خورده بود تو یه قرار داد نفتی. البته این نمونه کوچیکی بود و هزاران هست و نمی خواستم مصداقی بگم ....

نظام اسلامی باید بمونه و آرزوی ما هم هست ولی نه اینجوری نه مثل سیب قرمزی که که از داخل گندیده و فقط پوست قرمز و قشنگش مونده باشه. اگه می خواد بمونه باید کرم های داخلش رو از بین ببره....

وسلام.

من واقعا قصد به تعبیر شما انگ زدن نداشتم، فقط برداشتم از نظرتون این بود و بهش جواب دادم🤔

خب بله، اشکالات زیاده و کسی هم منکرش نیست، عرض من اینه که خداوند به این خاطر که ما ادعای حکومت دینی و عدالت علوی و الخ داریم، قوانینش رو تغییر نمی‌ده. و برای رسیدن به آرمان‌های بلندی که داریم، باید متناسب با بزرگی اون اهداف تلاش کنیم و اگر این کار رو انجام نمی‌دیم، نگیم اون آرمان کلا قابلیت تحقق نداره. برگردیم و کیفیت و کمیت تلاشمون رو تغییر بدیم.

۱۴ شهریور ۰۰ ، ۱۸:۲۲

دچارِ فیش‌نگار

یعنی میگید آقای رییسی هم اگر درحال انجام صادقانهٔ وظایفش بود الان یه کارمند معمولی بود. درست فهمیدم؟

خیر :)

من که تو پی‌نوشت گفتم منظورم این نیست. آدمای صادق زیادی هستن که تو جای مناسبی قرار دارن و دیده هم می‌شن.

۱۴ شهریور ۰۰ ، ۲۰:۳۹

ممنون بابت پینوشت :) رییسی بنظرم آدم مومنی است. آدم مومن برای خودش کار نمیکند.

با توجه به سابقهٔ طولانی حضورشون تو دستگاه قضایی، به نظرم اونجا می‌تونستن موفق‌تر باشن. حالا ان‌شاءالله که احتمال مطرح‌شده تو این مطلب اشتباهه و تو همین جایگاه فعلی خداوند برکت می‌ده به تلاش‌هاشون و کارهاشون نتیجه‌بخش می‌شه.

۱۵ شهریور ۰۰ ، ۰۵:۵۲

حسن صنوبری

بسیار دقیق و درست بود فرمایش شما. استفاده کردم.

البته که رئیسی تا اینجا خیلی خوب بوده، خیلی بهتر از تصورم. و به نظرم تنها راه نجات کشور -با شرایط سیاسی و اجتماعی خاص ما- خودش بوده

اما من هم موافقم بهترین گزینه برای ریاست جمهوری به خودی خود نیست

سلامت باشید. الحمدلله که مفید بوده.

اقداماتشون تو این مدت سه بخش داشت به نظرم. بازدیدها و سفرها منطبق بود بر انتظاراتم، مواضع و صحبت‌ها، سیاست‌مدارانه‌تر و سنجیده‌تر از توقعم بود و یه سری حواشی مربوط به انتخاب اعضای کابینه، پایین‌تر از تصورم؛ ولی حالا البته دعا می‌کنیم براشون. ان‌شاءالله برایند تلاش‌ها مثبت و موفقیت‌آمیز باشه. من انتظار و توقع تغییرات عجیب و زیاد ندارم، اما واقعا نگاه مثبت و امیدواری دارم به آینده :)

۱۸ شهریور ۰۰ ، ۰۰:۳۳

محمد صادق

منظور از اگر آقای رئیسی نتونست دیگه هیچکس نمی‌تونه را اشتباه برداشت کرده‌اید. قاعدتا منظور آن مجموعه‌ای (گسترده‌ترین مجموعه!) است که تمام امکاناتش را بسیج کرد تا رئیسی را به این کرسی بنشاند و همه جا یکدست شود. وقتی تمام توان را بگذارید و نتوانید پس دیگر هم نمی‌توانید. نمی‌توانم واضح‌تر صحبت کنم! این ربطی به اینکه ایرانی‌ها نمی‌توانند پیدا نمی‌کند.

نکته‌ش اینه که با فرض پذیرش فرمایش شما، باز هم «تمام توان» اون مجموعه‌ای که گفتید این نیست. توانش رو دست‌کم می‌گیره. در نتیجهٔ نهایی هم که الحمدلله اشتراک نظر داریم :)

۱۹ شهریور ۰۰ ، ۱۹:۱۱

امید شمس آذر

من هم از این واضحتر نمیتونم بگم: بحث تمام توان نظام نیست، بحث تمام توان مردم هست!

بحث تمام توان حاکمیت برای همراه کردن و بالفعل کردن استعدادهای مردمیه.

۰۵ مهر ۰۰ ، ۲۲:۲۲

.. مَروه ..

من نمیدونم کی و کجا شما رو آنفالو کرده بودم، بعد فکر میکردم شما دیگه نمینویسی! کلی غصه خوردم که ای بابا، چرا دیگه نیستی 😄

برای همین اون روز که اومدی وبلاگ گفتم دلم برات تنگ شده، بعد اومدم سر زدم دیدم عه!! تو که خیلی به روزی!

😂 تازه فهمیدم که همچین اتفاقی افتاده بوده

منم یه مدت افتادم رو دور قطع دنبال زدن و همه رو گذاشتم کنار😅 می‌خواستم ببینم از رو عادت دارم می‌خونم یا واقعا دوست و علاقه دارم، بعد دوباره کم‌کم شروع کردم به دنبال کردن.

نه بابا! ما هنوز هستیم به لطف خدا. واسه آدمایی مثل من که حوصلهٔ جنجال و هیاهو ندارن، کجا بهتر از این‌جا؟ :)

ممنون از محبتت مروه جان^_^ ان‌شاءالله ارزش خوندن داشته باشه برات پرت‌و‌پلاهای این‌جا😅

تلاجن

تو را من چشم در راهم...