به قول محمدرضا شهبازی، عاقا دفعهٔ بعد که خواستین انقلاب کنید یه طوری برنامهریزی کنید بیفته فروردینی، اردیبهشتی، مهری چیزی:)
+ ولایت ما کلا کم برف میاد. هرچند سال یه بار ممکنه سفیدی برف رو ببینیم؛ عوضش تا دلتون بخواد بارون داریم اینجا. هفتهٔ پیش یه روزی، هوا خیلی خوب شد یهو. انقدی که ما پنجرهها رو باز و وسایل گرمایشی رو خاموش کردیم؛ بعد من شاکی بودم. راه میرفتم تو خونه میگفتم «این چه وضعیه؟ الان چله کوچیکهٔ زمستونه و باید سردتر از چله بزرگه باشه، چرا انقدر هوا بهاریه؟» (ما به چهل روز اول زمستون میگیم چله بزرگه، به بیست روز بعدی میگیم چله کوچیکه، بعد من اینو قبلا شنیده بودم ولی دقیقش رو امسال یاد گرفتم و مثل بچهها خورده بود تو ذوقم که چرا هوا مطابق اطلاعاتی که من تازه یاد گرفتم عمل نمیکنه :دی)
بعد حالا از دیروز هوا طوری سرد شده که نگم براتون، امروزم از صبح برف میومد، هرچند الان دیگه قطع شده. ولی خب، اصولا شما خواستید انقلاب کنید، بندازید یه ماه گرمتر :)
+که تا آخرین نفس راهت را ادامه خواهیم داد ای شهید...
+عنوان و جملهٔ موخره، از سرود «به لالهٔ در خون خفته»
دیگه وقتی کربلا برف میاد و اهواز صفر درجه است تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل :))