تلاجن

بله، برای من هم گاهی این حس وجود دارد.

سلام
اگه بیان، قابلیت دنبال کردن وبلاگ‌های غیربیانی رو داشت خوب بود چون من یادم می‌ره اونا رو دنبال کنم و تو خود بیان هم چون اونایی که نوشته‌هاش با روحیه‌م سازگاره رو دنبال زدم باعث فراموش نکردنشون می‌شه.
ممنون بابت معرفی این وبلاگ. اینجور نوشته‌ها و وبلاگا رو دست دارم در کل عاشق اینجور وب‌هام:))

خب نمیدونم میشه اسمش رو مواجهه خاص گذاشت یا نه اما به نظرم طبیعیه... این محیط هم بخشی از زندگی منه... اندازه اش مهم نیست... و من هم مثل همه انسانها دچار اقبال و ادبار قلب میشم... لذا گاهی از همه فاصله میگیرم... و برمیگردم...

در مورد اعترافتون باید بگم همین که لطف میکنید و هر از گاهی نگاهی به صفحه من میندازید فقط بزرگواری شما رو میرسونه...

اما خودم به شخصه اصلا نمی پسندم برای خودم وقتی خیلی ها بهم میگن سنگین و دیر هضم مینویسی... یعنی معتقدم این نه تنها هنر نیست بلکه یک ضعف هست...

و خوشا به حال کسانی که ساده و پر مغز مینویسن... این هنری هست که امثال من باید یاد بگیریم...