اسم دیگهٔ روزه، صبره و اتفاقی که توی روزه میافته اینه: تحمل شرایط سخت گرسنگی به امید اطمینانی که به وقوع اذان مغرب و افطار داریم.
تو زندگی باید این طوری صبر کرد؟
+بیربط: خدا حق داره همینطوری بدون تلاش، نذاره بدونیم واقعا چقدر دوستمون داره.(جهت تقریب به ذهن و به عنوان یه مثال انسانی باید بگم) عمق بعضی دوستداشتنا رو خودتم به سختی باور میکنی، چه برسه بخوای واسه (هر)کسی توضیحش بدی.