تلاجن

سلام

بحث من پذیرش اکثریت نیست. «قابل درک» شدن موضوع برای اکثریته. تموم شدن حجته، ولو نپذیرن. اون دیگه مسئله نیست.

من مسئله رو طور دیگه‌ای می‌بینم. به نظر من اون آدمی که می‌گه با مذاکره می‌شه مسائل رو حل کرد هم دقیقا می‌دونه داره راجع به چی حرف می‌زنه، ولی معتقده تنها راه همینه. نه که بگه این راه کاملا ایده‌آله (گرچه برای همراه کردن افکار عمومی مجبوره اینو بگه) ولی خودشم می‌دونه این طور نیست. ولی در عین حال معتقده راه دیگه‌ای وجود نداره.

این خوب نیست. در مورد مراتب عالی حقایق بله، ولی سطوح پایین‌تر رو اتفاقا باید به زبان قابل‌فهم برای جامعه توضیح داد. نشون داد بیش‌تر.

خوبه در مجموع:)

الحمدلله.

:)

فکر کنم اون دعایی که تو قرآن هست که «پروردگارا! ما رو برای متقین، امام قرار بده» یه مفهومش همین باشه، نه؟ شناختن نشانه‌ها و تبیینشون به کمک شرایطی که پیش میاد.